Soms komt het voor dat je met je verhaal, je gedachten, niet terecht kunt bij je hulpverlener of je omgeving. Dat kan omdat je het niet wilt, je wilt ze niet belasten met dat wat jou bezighoudt. Het kan ook zijn dat je het niet durft omdat je je schaamt of bang bent voor de reacties die dat teweegbrengt.

Het praten over je suïcidale gedachten kan veel opluchting brengen. Het gewoon kunnen praten over wat je bezighoudt met iemand die hetzelfde heeft meegemaakt/meemaakt kan erg fijn zijn. Met elkaar praten over je gedachten zonder dat er een oordeel gegeven wordt is erg prettig. Het ontmoeten van mensen die hetzelfde meemaken als jou kan een opluchting zijn, je bent niet de enige die hiermee rondloopt.

In lotgenootgroepen vind je mensen die hetzelfde als jou meemaken. Zij zijn net als jij opzoek naar herkenning en begrip, naar handvatten om het leven weer aan te kunnen. Door daar samen, onder begeleiding van twee groepsbegeleiders, over te praten kunnen we elkaar ondersteunen en helpen om die handvatten ook daadwerkelijk in te kunnen zetten. Voor de duidelijkheid; een lotgenootgroep is geen behandelgroep.

De Stichting Suïcide Preventie Centrum is van mening dat het delen van je verhaal, je gedachten en je gevoel een erg belangrijk onderdeel is van het herstelproces dat je aan het doorlopen bent. De medewerkers weten uit eigen ervaring dat het praten over je gedachten met iemand die het zelf heeft meegemaakt erg prettig is. Het geeft herkenning, dat je niet de enige bent, en begrip. Iemand die het zelf heeft meegemaakt begrijpt echt hoe je je voelt, wat het met je doet. Hij of zij kan je misschien helpen door tips te geven, handvatten te geven om je gedachten te kunnen hanteren.