In gesprek met Jelmer Miedema (Leeuwarden, 61) Voor ons zit een stralende man die bevlogen vertelt over zijn passie, fotografie. Naast fotograferen is ook taal zijn ‘ding’. Hoe dat zo komt en hoe hij aan de slag is gegaan met het project ‘Beelden zeggen meer dan 1000 woorden’ en zijn ervaring tot nu toe vertellen we je graag.
Jelmer heeft gewerkt als beleidsmedewerker Marketing en Communicatie. Hij was onder meer hoofdredacteur voor diverse bedrijfsbladen, had een eigen bedrijfje en werkte bij Project Mensen zonder Werk, Edunoord en Friesland College. Nu zijn werkzame leven is gestopt, is hij aan de slag gegaan als vrijwilliger en doet hij diverse fotoreportages, onder andere in samenwerking met Vrijwilligerswerk Amaryllis.
Hoe ben je zo bij Vrijwilligerswerk Amaryllis terecht gekomen?
Ik had de behoefte me te uiten met fotografie en schrijven. Een voorloper van Amaryllis gaf in de jaren 80 een paar keer per jaar een blad uit, genaamd Impuls. Een goede vriendin tipte me en ik dacht “dat lijkt me wel wat”. Ik begon met fotograferen van mensen op werkervaringsplekken, maar voor het blad was eigenlijk ook schrijftalent nodig. Daarin was de spoeling dun, dus bood ik me met plezier aan. Fotograferen van mensen op het werk, bezig met hun passie, dat vind ik machtig mooi. Die ervaring was eigenlijk al een eerste kennismaking met wat nu Amaryllis is.
Bij Amaryllis zelf was NLdoetmijn eerste klus. Ondertussen heb ik ook een fotografiesessie gedaan bij Ontmoetingscentrum voor Jonge Ouders, Bezoek&Co, City Proms en de Weekendschool. Er staan nog veel meer projecten op de rol en daar prijs ik me gelukkig mee. Ik wil mijn fotografie graag inzetten voor de ‘goede zaak’ en bezig zijn met dat wat me plezier verschaft. Vrijwilligerswerk is me van huis uit met de paplepel ingegoten, dus dat was voor mij een logische stap. Iets betekenen voor een ander en mijn kennis en kunde inzetten, dat is iets wat me enorm aanspreekt. Via de vacaturebank op SamenLeeuwarden.nl heb ik me aangemeld en een voorstel gedaan wat ik voor ogen had. Vrijwilligerswerk verschaft me voldoening. En nu krijg ik de kans om samen met Vrijwilligerswerk Amaryllis fotografie op een sociaal maatschappelijke manier in te zetten en daarmee beteken ik iets voor en ander. Past perfect bij me!
Hoe heb je jouw talent voor fotografie ontdekt?
Toen ik op de middelbare school zat ontdekte ik dat fotografie niet alleen leuk maar ook goed voor me was. In mijn jeugd was ik vaak somber en fotografie was een manier om mezelf weer uit die situatie te halen. Het gaf me de juiste energie en hield me letterlijk op de rit. Het liet me zien hoe belangrijk het is om iets te doen waar je goeie energie van krijgt. Fotografie was een helpende factor en biedt me inmiddels al ruim 40 jaar plezier.
Waar zou je naartoe willen ontwikkelen?
Ik wil graag een document achterlaten, ‘Friesland anno 2022 en verder in al zijn facetten’. En dit publiceren op mijn eigen site. Ik rijd vaak door de provincie en probeer de bijzondere dingen vast te leggen. Ik heb geen kinderen en zie dit als een soort van ‘nalatenschap’, een footprint. Daarnaast zou ik het ook super vinden als mensen met me mee willen terwijl ik fotografeer. Niks zo waardevol als kennis delen en anderen een talent te laten ontwikkelen
Heb je een specialisme als fotograaf?
Nee, eigenlijk is dat ook een beetje m’n makke (zegt hij met een glimlach). Ik ben iemand die heel veel dingen leuk vindt. Als ik dan toch iets zou moeten kiezen dan ligt mijn kracht wel bij mensen fotograferen in actie (op het werk, tijdens hun passie). Dat is mooi. Ambachten vastleggen bijvoorbeeld. Er zijn vakmensen genoeg die nooit gefotografeerd worden.
Zoals gezegd gingen we samen op pad voor NLdoet, had je hier al eens van gehoord?
Zeker wel. Prachtig initiatief! Het was interessant om een rondje te doen langs organisaties waar vrijwilligers aan de slag waren. Mooi om mensen vast te leggen en organisaties te zien en datgene waar ze mee bezig zijn! Dat was elke keer weer verrassend. Ik had op sommige plekken geen idee wat daar allemaal gebeurde. Wat me opviel was de geweldige sfeer die dag. Mensen hadden heel erg de focus op ‘samen’ en elkaar in hun kracht zetten.
Wat heeft NLdoet 2022 en jouw rol als vrijwillig fotograaf je gebracht?
Ik weet wel dat er heel veel goeie dingen gebeuren maar dan zie je het ook echt. Je komt binnen op plekken waar je nooit binnen bent geweest en ziet wat daar allemaal voor betekenisvolle dingen gebeuren. Het liet me weer zien dat je door samen te werken meer kunt bereiken dan alleen. De onderlinge verbondenheid voelde goed en ik genoot van het contact met de mensen.
Wat vond je het allerleukst aan die dag?
De professionals stelden zich open op en lieten duidelijk zien hoe trots ze zijn. Eigenlijk was er geen verschil zichtbaar tussen vrijwilligers en professionals. Iedereen was duidelijk van waarde die dag. Het valt me op dat het belangrijk is om als organisatie op die manier om te gaan met je vrijwilligers en hun inzet te waarderen. Zo zijn vrijwilligers trouw aan je organisatie, blijven ze sociaal betrokken en doen ze hun werk bevlogen. Dat zag je die dag bij absoluut terug.
Tot slot: Waarom zou je anderen motiveren om vrijwilligerswerk te gaan doen?
Belangrijkste vind ik dat je echt iets kunt betekenen voor een ander. Het kan zo waardevol zijn dat je iemand op het juiste spoor zet of houdt. Je kan echt het verschil maken en richting verschaffen. Mijn fotosessie bij het Ontmoetingscentrum voor Jonge Ouders was een prachtig voorbeeld van de waarde van mijn vrijwilligerswerk die dag. Door mensen te zeggen dat ze de moeite waard zijn zag je de zelfverzekerdheid groeien en kwamen ze als vanzelf in hun kracht te staan. Op de foto’s zag je dat terug. Je geeft mensen echt wat mee en ik geniet er volop van om dat terug te zien.
Wil je dat Jelmer ook bij jouw organisatie langs komt om het vrijwilligerswerk in beeld te brengen? Laat dan hier je gegevens achter. Er wordt contact met je opgenomen.