In gesprek met Simeon de Boer
Vandaag zijn we in het Netwerkcentrum Leeuwarden. In de kantine ‘De Klomp’ aan de trainingsvelden van Cambuur klopt het hart van vrijwillig Leeuwarden. Hier kan alles. Bewoners uit Leeuwarden en omgeving zijn van harte welkom binnen te lopen en een eigen initiatief te ontplooien. Een kledingweggeefwinkel, een cursus haken of volkstuintjes op het voetbalveld: het kan allemaal
Simeon is hier vrijwillig docent. Hij geeft cursussen in computervaardigheden aan iedereen die dit graag wil leren. Gratis.
We trappen af: 100 dagen zonder vrijwilligers. Wat gebeurt er dan volgens jou?
“Ik denk dat er een heel groot sociaal gat gaat vallen. Dat komt omdat vrijwilligerswerk het sociale vangnet is geworden voor veel mensen.”
Dat heeft in eerste instantie te maken met de wet- en regelgeving en beleidsvoering die achter een bureau bedacht worden waardoor de klik naar het echte dagelijkse leven mist. Al heb ik wel het idee dat het wel beter aan het worden is, vooral bij Gemeente Leeuwarden, daar zie ik nu wel langzaamaan een positieve beweging. Dat komt omdat ze nu ook open staan voor de signalen van vrijwilligers en inwoners.
Als iedereen de komende 100 dagen vier uur per week vrijwilligerswerk gaat doen dan:
De kracht van vrijwilligerswerk is juist dat het niet opgelegd is, maar uit mensen zelf komt. De kwaliteit van vrijwilligers ligt hem juist in serieuze mensen die er echt voor gaan en uit eigen ervaring handelen. Mensen zien wat er gedaan moet worden en doen het omdat het moet gebeuren.
Mensen die nu nog geen vrijwilligerswerk doen, zouden door deze inzet misschien wat meer waardering kunnen opbrengen over wat er nu gedaan wordt door vrijwilligers.
De samenleving wordt steeds meer afhankelijk van serieuze vrijwilligersorganisaties.
Eigenlijk is iedereen nu heel individualistisch en leeft in zijn eigen bubbel. ‘Ik heb het goed.’ Dat is een soort trend sinds corona. Het is goed om je eigen zaken op orde te hebben, dat is natuurlijk een prima gedachte, maar je hebt niet overal zelf grip op. Er gebeuren ook dingen buiten je eigen oplossend vermogen. Logischerwijs is het dan ook helemaal niet verkeerd om zo nu en dan om hulp te vragen. Wel goed kijken van wie je afhankelijk bent.
Ik zie bijvoorbeeld het vangnet van de gemeente met een (bijstands)uitkering als iets positiefs. Gemeente Leeuwarden heeft altijd zorgvuldig gekeken naar mijn situatie. In het begin was het belangrijk dat ik als persoon werd opgebouwd, dus niet direct solliciteren en werken. Toen ben ik vrijwilligerswerk gaan doen bij het Netwerkcentrum.
Binnen mijn vrijwilligerswerk kan ik mensen dingen geven die ze jaren later nog weten. Dat was niet zo geweest als ik gewoon betaald een cursus had gegeven. Dit geeft mij het gevoel dat ik nut heb, dat is heel belangrijk voor mijn zelfvertrouwen. Dit was ik kwijt en heb ik nu weer op kunnen bouwen.
Wat zou je zeggen tegen iemand die twijfelt over vrijwilligerswerk?
Ga het gewoon eens doen. Loop het netwerkcentrum in en ervaar het maar eens. Als je er goed en bewust en verantwoordelijk mee bezig bent, dan is vrijwilligerswerk gewoon echt belangrijk werk. Dus ervaar dat gevoel. Ik maakte mij eerder ook schuldig aan een beetje neerkijken op vrijwilligerswerk, maar die mening heb ik heel hard bijgesteld. Ik hoop dat professionele zorginstellingen deze houding ook steeds meer bijstellen. Vrijwilligers zijn waardevol.
Geïnspireerd?
Neem een kijkje op: https://www.netwerkcentrumleeuwarden.nl/