In gesprek met Eize Eizenga

In het Odensehuis, een ontmoetingsplaats voor mensen met dementie/Alzheimer of NAH (niet aangeboren hersenletsel) ontmoeten we Eize; een fitte ex-militair met vroegpensioen die niet van stilzitten houdt. Hij zet zich in als beweegcoach bij Ontmoeten en Meedoen.

100 dagen zonder vrijwilligers. Wat gebeurt er dan volgens jou?
Dan gaan een heleboel dingen stil staan. Bijvoorbeeld bij het Odensehuis: hoeveel vrijwilligers hier mensen begeleiden. Als er alleen betaalde krachten zijn dan zal deze groep uitdunnen en stoppen. Dan is er niet voldoende ondersteuning meer. Ik denk dat we bijna niet kunnen beseffen wat vrijwilligers allemaal doen.

Wat doe jij dan voor vrijwilligerswerk?  Ik heb 2 vrijwilligersfuncties: Bij het MCL ben ik zo’n twee keer per drie weken gastheer op de hart en vaatafdeling. We lopen dan met een boekenkar langs mensen die in het ziekenhuis liggen en gekluisterd zijn aan apparatuur. Zij kunnen hierdoor het bed niet uit en dus komen wij langs.  We brengen de krant van de dag ervoor en hebben een kar vol boeken en tijdschriften die we zelf hebben verzameld. Maar eigenlijk gaat het daar niet om; het om een sociaal praatje en wat afleiding voor de mensen. Ze liggen daar lang en kunnen nergens heen, dan is het fijn als er iemand bij je langs komt. Daar krijgen we ook fijne reacties op. Je bespreekt soms heel veel met mensen; bijvoorbeeld dat ze gaan. Dat lijkt heel algemeen maar dan bedoelen ze niet naar huis. Ze gaan naar een hospice, ze gaan dood.  Dat is confronterend maar het zijn ook mooie gesprekken omdat mensen er open over kunnen praten. Je krijgt een andere visie op het leven en de dood.

Mijn andere vrijwilligerswerk is bij Amaryllis. Via het vrijwilligersfestival kwam ik dit tegen. Ik vind bewegen belangrijk en vrijwilligerswerk ook.  Die combi bleek super te zijn: ik ben sportcoach. Voornamelijk voor ouderen en mensen met NAH (niet aangeboren hersenletsel).  Ik ben nu al bijna 2 jaar in deze functie. Op verschillende locaties van ontmoeten en meedoen organiseer ik bewegen met mensen. Heel eenvoudig: met gewichten en elastieken mensen simpel laten bewegen. Niet te veel uitdaging en laagdrempelig. Maar ook met oog op sociaal. Er zit variatie in de ouderen die komen en wat ze kunnen; sommige zijn nog heel scherp van geest terwijl anderen hetzelfde verhaal 100 keer vertellen. Maar met elkaar is het toch heel gezellig.

Ik heb 40 jaar bij defensie gewerkt en heb nu vroegpensioen. Daarnaast werk ik betaald in de sportschool. Ik vind mezelf te jong om niks te doen. Als ik niks doe wordt mijn wereld heel klein. Ik ben op zoek gegaan naar totaal wat anders, ik wilde blijven bewegen en dienen. Militair is een dienend beroep, nu doe ik dat ook; dienen. Ik heb nu veel vrije tijd en vind het mooi om die in te zetten voor de maatschappij. Zowel mijn moeder als schoonmoeder heb ik zien verdwijnen in dementie. Ik had ontzettend veel ontzag voor de verpleging hoe die hier mee omgingen. Dit is blijven hangen.

Ik haal heel veel uit de waardering die je krijgt van de mensen en de organisaties.

Dat is belangrijk.  Uiteindelijk zit het gewoon in me; ik vind het normaal wat ik doe. Maar door de reacties merk je dat het eigenlijk niet normaal is.

Wat gebeurt er volgens jou als iedereen in Leeuwarden/Nederland 4 uur vrijwilligerswerk per week zou doen?
Ik denk dat dit voor een heleboel mensen een hele andere kijk op de wereld gaat geven. Vooral in deze tijd van telefoons en dat we zo scherp op elkaar zijn in wat we zeggen ed. Ik denk dat er meer begrip voor elkaars situatie ontstaat door écht contact. Zoveel mensen als er nu niks doen, dat zou zo anders kunnen. Ik zie grotere instanties nu medewerkers ruimte geven voor een dag vrijwilligerswerk. Dat doet wat met mensen. Je ziet bij oudere mensen dat als een mooie opstap werken richting het leven tijdens hun pensioen: uit die beschermde werkcocon en de rest van de wereld gaan zien. Ga eens over de drempel van een gebouw waar je je van afvraagt wat gebeurt daar? Wat doen die mensen daar? Wat kan ik toevoegen?  Ik zie mezelf ook wel een beetje als ambassadeur van het vrijwilligerswerk. Ik heb ook al aardig wat mensen weten te overtuigen om vrijwilligerswerk te gaan doen.  Belangrijk is dat je vrijwilligerswerk zoekt wat bij je past. Ga je verdiepen in alle soorten die er zijn. Vraag jezelf: wat vind ik leuk om te doen? Ga dat bepalen en zoek die richtingen op. En denk daar vroeg over na, niet perse als je al met pensioen bent. Ik heb dat ook bij defensie tegen mijn jongere collega’s gezegd: zoek een studie uit, doe wat je leuk vindt. Ga eens kijken wat er allemaal is.

Veel vrijwilligerswerk en activiteiten vindt je op www.samenleeuwarden.nl

Meedoen met de beweeggroep?